Obit: Filmowiec dokumentalny Dennis O’Rourke (1945-2013)
Wielki australijski filmowiec dokumentalny Dennis O'Rourke zmarł w wieku 67 lat. Jego często kontrowersyjne filmy dokumentalne na temat ludzkiej kondycji to „Half Life: A Parable for the Nuclear Age” (1985), „Cannibal Tours” (1988) i „The Good Woman of Bangkok ”(1991) i„ Cunnamulla ”(2000), patrz przyczepy poniżej. Wiele jego filmów, często dotyczących dekolonizacji, pokazywanych było na międzynarodowym festiwalu festiwalowym, w tym na festiwalu filmowym Sundance.
Pat Fiske, koleżanka z Australii, opublikowała na swojej stronie na Facebooku krótki obit napisany przez Stefana Moore'a, Martę Ansarę, Ruth Cullen i Tracey Spring:
Przyjaciele i koledzy Dennisa O ’; Rourke są głęboko zasmuceni śmiercią jednego z największych twórców filmów dokumentalnych swojego pokolenia. Dennis zmarł na raka 15 czerwca w swoim domu w Cairns, w otoczeniu swojego partnera Tracey Spring i jego pięciorga dzieci, Billa, Davy'ego, Celii, Xaviera i Sophie.
Jego unikalny styl filmowy przeciwstawił się konwencjonalnej narracji i pojęciom obiektywnej rzeczywistości w pogoni za większymi prawdami o ludzkiej kondycji. Jako artysta o wyjątkowej wizji był namiętny, kłótliwy i odważny, a jego filmy dokumentalne były prowokujące i często kontrowersyjne.
Dokumenty Dennisa, w tym Yumi Yet, Half Life, Yap: How Did You Know We ’; d jak telewizja, Shark Callers of Kontu, Cannibal Tours, The Good Woman of Bangkok, Cunnamulla i Landmines: A Love Story są nasycone wyjątkowy wgląd, cierpki humor i głęboka miłość do swoich poddanych. Jego filmy, zwłaszcza Dobra Kobieta z Bangkoku i Cunnamulla, wywołały wiele dyskusji i są badane na kursach filmowych na całym świecie.
Dla Dennisa tworzenie filmów dokumentalnych było intuicyjnym procesem odkrywania. Zachęcał młodszych twórców filmowych do podążania za swoimi muzami i przeciwstawiania się presji ze strony nadawców telewizyjnych poszukujących reality reality i innych formatów, które, jak powiedział, nie mają nic wspólnego z dokumentem ani dążeniem do prawdy. Był człowiekiem wielkiego współczucia i głęboko kochającym ojcem. Będzie mu bardzo brakowało.
Według jego biografii na Wikipedii O’Rourke urodził się w Brisbane i wychowywał w wiejskim mieście, dopóki nie został wysłany do katolickiej szkoły średniej z internatem. Pod koniec lat 60., po dwóch latach na uniwersytecie, podróżował po Australii, na wyspach Pacyfiku i Azji Południowo-Wschodniej, pracując jako pracownik farmy, sprzedawca, kowboj, szyjkarz na platformach wiertniczych i marynarz morski. Nauczył się fotografii i przeniósł się do Sydney, gdzie Australian Broadcasting Corporation zatrudniła go najpierw jako asystent ogrodnika, a później autor zdjęć filmowych.
Mieszkał w latach 1974–1979 w Papui Nowej Gwinei, która była w trakcie dekolonizacji, pracując dla nowo niezależnego rządu i ucząc tworzenia filmów dokumentalnych. Jego pierwszy film „Yumi Yet: Independence for Papua, New Guinea” został dobrze przyjęty w 1976 r. Retrospektywy twórczości O'Rourke odbyły się na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Amsterdamie, Berlińskim Festiwalu Filmowym, Institute of Contemporary Art w Londynie, Pacific Film Archive w San Francisco i wielu innych miastach; jego filmy zdobyły wiele nagród i przyjął wiele nagród za osiągnięcia.
